Tuesday 14 September 2010

Verblijfsvergunningen binnen

Het is inmiddels september geworden. Maar de verblijfsvergunningen zijn nu helemaal rond. De mijne werd ergens in februari uitgegeven, nadat ik met het verbeterde huurcontract op de proppen kwam. Net als bij scholen, keken ze dit keer weer niet naar het werkcontract; het is gewoon willekeur. De eerste keer, toen ik het land binnenkwam, had ik geeneens een huurcontract, en een verlopen verzekeringskaartje en al helemaal geen werkcontract. Maar goed, daar ga ik niet over zeuren natuurlijk. Dit keer bleek dat achteraan in de rij staan helemaal niet zo erg is. De vergunningen worden namelijk allemaal tegelijk uitgegeven, dus iedereen moet even lang wachten (tenzij je er voortijdig uitgestuurd bent, zoals ik de vorige keer).

Na mijn vergunning konden we die van Carmen gaan regelen. Needless to say dat het de eerste keer weer mislukte. Paspoort, toestemming, verblijfsvergunnig en verzekeringsboekje van pa nodig. Dat gaat dus niet lukken. Alternatief is met een vertaalde brief van de rechtbank opdraven dat je als moeder het alleenzeggenschap over de met naam en toenaam genoemde kinderen hebt. Eerst naar Nederland dus om dat te regelen. Daarna laten vertalen, plus geboortebewijs. Gewapend met een stapel originelen (paspoort kind, paspoort ouder, geboortebewijs, verzekeringsboekje kind, verzekeringsboekje ouder (dat laatste staat nergens, dat moet je 'toevallig' weten), toestemmingsformulier ouder, pasfotos, en weer dat vermaledijde huurcontract). Carmen zette haar befaamde engelengezicht op met een blik van 'ik vind je erg aardig, maar als je niet meewerkt, gaan er koppen rollen'. Waar het aan lag, weet ik niet, maar om twee uur hadden we haar verblijfsvergunning! Joehoe.

Dan Anna. Inmiddels was het examenperiode geworden, en daarna vakantie, dus het werd augustus. De paperassen moesten eerst vers vertaald worden. Helaas moest ik nu 50 euro neertellen voor die rechtbankbrief, omdat het om een juridisch ding ging. De vorige keer hadden ze dat niet gezien, en heb ik geluk gehad en was maar de helft kwijt. Pfff. Op mijn kop gaan staan zou niet echt gaan helpen zag ik al; bovendien ziet dat er lachwekkend uit. Dan maar dokken. Het huurcontract is inmiddels ongeldig, want door geldgebrek hebben we de huur opgezegd en zijn ingetrokken bij vriendlief en delen zijn royale 45 m2. Maar dat zie je aan het contract niet, dus wij met de befaamde paperassenberg naar de vreemdelingenpolitie. Tegenwoordig moet je er om 6:30 zijn, niet om 7:00, maar dat is een detail, en dat half uur valt toch in de afronding weg. Tot onze vreugde bleek de dalende welvaart van Griekenland de werklustige Polen en Bulgaren op een afstand te houdne. De zaal was maar halfvol, en het ging grotendeels om 'gezinsherenigingen' en zo. Net als wij. Dit keer werd er maar een half toegeknepen oog op de originelen geworpen, want de baas herkende mij. Ook niet gek, ik ben er dit jaar vijf keer gemiddeld zeven uur geweest! Het ging buitengewoon vlot en snel, en binnen een minuut zaten we weer netjes te wachten. Om half twaalf had ze haar verblijfsvergunning.

En nu ben ik het helemaal spuugzat met die paperassen en documenten en stempels!

No comments: